I think we are gonna live, Jim!
Het oorspronkelijke plan
Ons oorspronkelijke plan zou ons een groot aantal Munro’s opleveren. Te beginnen met Braeriach, vervolgens Sgor an Lochain Uaine (Angel’s Peak), dan Cairn Toul en eventueel Devil’s Point. Vervolgens via de Corrour Bothy over naar de andere kant van de Lairig Ghru naar Derry Cairngorm en Ben MacDui en vandaar weer terug naar Aviemore.
Officiële Munro-kaart van het noordelijke Cairngorms National Park.
Werkelijk gelopen route
Dit is de werkelijk afgelegde route (klik om te vergroten), inclusief de kritieke punten. We hebben uiteindelijk in elk geval toch nog één officiële Munro beklommen.
In de voetsporen van Baird en Barrie
Zie ook het onfortuinlijke verslag van Baird en Barrie, die in 1927 op hetzelfde kritieke punt bij Coire Bogha-cloighe uitkwamen als wij, maar door slechte uitrusting en slechte voorbereiding een ander eind aan hun verhaal hadden…
Een van de gevaarlijkste weekends van het seizoen
Achteraf was het een van de gevaarlijkste weekends van het winterseizoen geweest, met veel ongelukken. Zie het krantenartikel in The Scotsman van maandag 12 februari 2007 hierover. Gelukkig worden wij niet genoemd…
Van dag tot dag: Woensdag 7 februari 2007
We vertrekken vol goede moed vanaf Schiphol.
en worden vlak voor Aviemore begroet door een zonovergoten winters berglandschap.
We eten vette fish & chips in de hoofdstraat van Aviemore alvorens aan onze tocht in het donker te beginnen.
We vliegen met EasyJet van Amsterdam naar Edinburgh. We rijden met twee huurauto’s via Perth (5 flessen Coleman Fuel ophalen) naar Aviemore (3 flessen Coleman Fuel ophalen). We gaan snel bij het lokale politiebureau langs om onze gegevens achter te laten. We eten nog een laatste vette maaltijd en rijden naar het beginpunt van de tocht, langs de B970 op de parkeerplaats van de Cairngorm Mountain ski range (480m). We starten in het donker, zo rond half zes ‘s avonds met hoofdlampen op. Na een makkelijk en breed pad klauteren we door een boulderveld in de Chalamain Gap (700m) en komen uit in de Lairig Ghru. In de Chalamain Gap horen we weer het ons vertrouwde en inmiddels onmiskenbaar met winterkamperen geassocieerde opvliegen en kikker-achtige geluid van sneeuwhoenders.
We bouwen rond 8 uur ‘s avonds kampeerplaats 1 op een vlak stukje in de Lairig Ghru (620m). We hebben op onze sneeuwschoenen zo’n 5 kilometer afgelegd. Uiteindelijk viel het erg mee om in het donker, in de sneeuw te lopen. Zelfs de bouldervelden zijn goed te doen, alhoewel dit niet ieders hobby is! Het is een heldere avond en we genieten van een prachtige sterrenhemel. De melkweg schittert in een halve boog recht boven ons kampje.