Wederom een korte vlucht tussen twee Hawaiiaanse eilanden. Wederom met een oud toestel (737 van de eerste generatie, registratie N808AL, als je ‘m op airliners.com wilt opzoeken).

Zoals ik al eerder schreef is deze airline vergelijkbaar met Low Cost Carriers in Europa. Freeseating en geen vorm van on-board service, behalve een gratis fruitdrankje. Is ook meer dan voldoende op een vlucht van iets meer dan een half uur.

Vertrek en aankomst prima op tijd, en dat is waar het om gaat toch?

Het vliegveld van Kailua-Kona is echt iets aparts. Ten eerste ligt het middenin een oud pikzwart lavaveld, wat een maanachtige aanblik heeft. Ten tweede zijn alle terminalgebouwen open. Dat wil zeggen, wel een dak, maar open zijkanten, zodat je altijd in een lekker zeewindje zit te wachten. Jammer van de stromende regen op deze dag. Buiten de overkappingen (dus ook bij in- en uitstappen) werden we drijfnat.